Reizen

Het was weer raak deze week. Flink wat afgereisd. In een dag van Somalië naar Siberië. Ver? Valt mee, je hoeft er amper de deur voor uit. In een Somalisch gezin op Urk is een baby geboren. Mustafa, een klein lief jongetje. We hadden even een feestje op die slaapkamer. Stralende moeder met mooie baby, bijgestaan door Willemien, een kraamverpleegster die met heel veel liefde en creativiteit haar belangrijke werk doet. Mustafa is een echt mensje, maar zolang hij niet aangegeven is bestaat hij juridisch niet. Dus toog ik met de vader naar het gemeentehuis in Lelystad. Of we een afspraak hadden?, vroeg de receptioniste. Het was niet bij me opgekomen. Veel problemen leverde het niet op, binnen tien minuten werden we geholpen. Het briefje met nummer dat we bij de receptie gekregen hadden vermeldde: ‘Gekozen product: Geboorteaangifte’. Tjonge, wat een taaltje. Desondanks werden we vriendelijk geholpen. Al gauw bleek het formulier niet afgestemd op de Somalische traditie. Bij de eerste twee vragen liep het al vast. Voornaam, achternaam. Voor ons heel eenvoudig, maar in Somalië werkt het nog steeds zoals bij ons voordat Napoleon langs kwam. Iedereen moest toen plotseling een achternaam hebben. In Somalië gaat het nog ouderwets. Je hebt gewoon een naam, punt uit. Het gaat zo, je krijgt een eigen naam, dan volgt de naam van de vader, daarna van de grootvader, dat is het. Ik neem even aan dat het bij meisjes in de vrouwelijke lijn gaat, maar zeker weet ik het niet. In de ambtelijke wereld wordt het ‘een namenreeks’ genoemd.

Snel naar huis want onze Russische vrienden zijn aangekomen. Twee echtparen. Fedor en Erna, die al jaren in Duitsland wonen hebben hun broer en schoonzuster uit Siberië over. Ze willen heel graag de zee zien. Een paar dagen eerder was Marga al bij ons gearriveerd, een gemeenschappelijk vriendin. Marga is half Duits en heeft jarenlang voor een organisatie in Oost Europa en in Rusland gewerkt. In de tijd dat geloven daar streng verboden was. Er worden veel verhalen opgehaald. Maar nog steeds worden niet alle geheimen geopenbaard. ‘Je weet nooit wat er weer gaat gebeuren’. Na de Russische Oktoberrevolutie, gisteren honderd jaar geleden, volgden er vele zware jaren. De gelovigen werden gedood ‘als vliegen’. Onze Russische broeder maakt deel uit van de Broederraad van niet geregistreerde Baptisten. Ook in zijn eigen omgeving waren harde klappen gevallen. Zijn grootvader was ‘erschossen’ en zijn vader zat later vijf jaar gevangen. Zelf heeft hij van alles meegemaakt. Wat een bijzondere gasten. Dit gaat de kant op van engelen herbergen. De maaltijden zijn hoogtepunten. We bidden samen en er wordt in het Russisch gezongen: ‘Jezus is mijn beste vriend, Jezus is mijn wonderbare Redder’. We genieten van de onderlinge liefde. Helaas moet Marga eerder weg. We bidden samen en nemen afscheid. ‘Doe alle mensen thuis de hartelijke groeten, allen die mij nog kennen’, vraagt Marga. Als ze snel wegloopt om de bus te halen, roept Fedor haar na: ‘alle die Sie kennen und lieben’.

Krijn de Jong